Tavus Kuşu ile Bülbül

Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, bir padişahın güzeller güzeli bir kızı varmış.

       Padişahın kızı güzel olmasına çok güzelmiş ama huyu yüzüne hiç mi hiç benzemezmiş.

       Güzelliğine çok gururlanır, herkese tepeden bakar, kimse ile doğru dürüst konuşmazmış. Konuştuklarını ise durmadan azarlar, kalplerini kırarmış. Sonra da gidip padişah babasına:

       -"Ah babacığım ah. Çok üzülüyorum beni kimse anlamıyor. Bir tek arkadaşım bile yok." diye yakınır dururmuş.

       Padişah, bir gün ülkenin en bilgin insanını çağırıp onlara:

       -"Kızıma kimse anlayış göstermiyor, hiç arkadaşı yok. Sebebini bulursan çok memnun olurum." demiş.

       Bilgin bir hafta sarayda kalıp gizlice güzel prensesi izlemiş. Bir haftanın sonunda padişahın huzuruna çıkıp:

       -"Padişahım izin verirseniz kızınızı hayvanat bahçesine götüreceğim. Sanıyorum orada güzel prensesin derdine bir çare bulabilirim." demiş.

       Padişah'tan izin alan bilgin güzel prensesi önce hayvanat bahçesinde tavus kuşlarının bulunduğu yere götürmüş. Prenses, tavus kuşlarının güzelliğine hayran olmuş. Kuyruklarındaki renk renk teleklerden bir süre gözlerini ayıramamış. Ama az sonra tavus kuşları çirkin sesleri ile ötmeye başlayınca bilgine:

       -"Aman Allah'ım bunları ne kadar da çirkin sesleri varmış. Çabuk buradan gidelim." demiş.

       Bilgin bu kez onu bülbüllerin bulunduğu yere götürmüş. Bülbüllerin görünüşleri aslında pek güzel değilmiş. Ama öyle güzel ötüyorlarmış ki padişahın kızı dinlerken kendinden geçmiş. Saatlerin nasıl geçtiğini anlayamamış.

       Sonunda bilgin:

       -"Sayın prensesim nerede ise akşam olacak, padişahımız bizi merak eder, saraya dönelim artık." demiş. Güzel prensesi bülbüllerin yanından güçlükle ayırabilmiş. Yolda bilgin prensese:

       -"İşte gördünüz ya, prensesim tavus kuşu görünüş olarak güzel bir kuş ama sesi öyle çirkin ki, o ötmeye başlayınca yanında duramadınız, oysa bülbüllerin görünüşü güzel olmasa da sesleri sizi büyüledi. Dikkat edersiniz insanlar pek çok şarkılarında bülbüllere yer vermişlerdir de tavus kuşlarından hiç söz etmemişlerdir. İşte bu bize güzel bir örnek. Bir insan ne kadar güzel olursa olsun eğer çevresindekileri sözleri ile kırıyor, gücendiriyorsa kimse onunla arkadaş olmak istemez, ondan uzaklaşır. Tatlı dilli, güler yüzlü insanların ise çevresi arkadaşla dolup taşar."

       Güzel prenses bilginin sözlerine hak vermiş, o günden sonra huyunu da güzelleştirip herkesin sevgisini kazanmış ve pek çok arkadaşı olmuş.