Dalkavuğun Son Yanlışı

Bir zamanlar bir kentin alçak gönüllü ve çok iyi bir valisi varmış.

       Vali, tanısın tanımasın herkesle selamlaşır, hatırlarını sorar gönüllerini alırmış. Kendisine işi düşenlere de severek yardım edermiş.

       Bu iyi kalpli valinin oldukça kötü bir huyu varmış. Kim ne söylese hemen inanıverirmiş.

       Günlerden bir gün valinin yanına dalkavuk ve bencil bir yardımcı tayin olmuş. Ama kent halkına karşı hiç de iyi davranmıyormuş. Canının istediğine yardım ediyor, istemediğine ise yüksekten bakıp haklı olsun olmasın en küçük bir yardımda dahi bulunmuyormuş. Üstelik sevmediği insanları valiye gizli gizli kötüleyip onları valinin gözünden düşürüyormuş.

       Bu durum kentlileri zamanla tedirgin etmeye başlamış. Artık halk validen eskisi kadar hoşnut değilmiş. Zamanla halkın bu hoşnutsuzluğu padişahın kulağına kadar gitmiş. Padişah valiyi o güne kadar hiç görmemişmiş. Ama yaptığı hareketlerden ötürü onu çok beğenirmiş. Bu yüzden gözü ile görmeden, araştırıp sormadan valiyi işinden almak istememiş.

       Bir gün kıyafet değiştirerek iyi kalpli valinin bulunduğu kentteki vali konağına gitmiş. Vali konağında onu ilk önce dalkavuk vali yardımcısı karşılamış. Padişah kıyafet değiştirdiği için onu tanımamış ve sinirli sinirli ona ne istediğini sormuş.

       Padişah:

       -"Çok önemli bir iş için vali ile görüşmek istiyorum." demiş.

       Vali yardımcısı:

       -"Sen kim oluyorsun da koskoca valinin huzuruna çıkmaya cesaret edebiliyorsun. Hemen çık git buradan." diye bağırmış.

       Padişah:

       -"Ben bir vatandaşım, çok önemli bir işim var mutlaka vali ile görüşmeliyim." diye diretince, dalkavuk vali yardımcısı konaktaki görevlileri çağırıp padişahı dışarıya attırmaya kalkışmış. O sırada sesleri işiten vali odasından çıkıp neler olduğunu sormuş.

       Padişah:

       -"Sayın valim sizinle görüşmek istiyorum ama yardımcınız bırakmıyor." demiş.

       Vali de padişahı tanımıyormuş ama onu gülümseyerek selamlamış ve:

       -"Buyurun, buyurun görüşelim." demiş.

       Sözünün yere düştüğünü gören dalkavuk vali yardımcısı hemen araya girip  valiye:

       -"Aman sayın valim ben bu adamı çok iyi tanıyorum. Yalancı, dalaverecinin biridir. Sakın onunla görüşmeyin başınıza bir iş açar." deyip valiyi padişahla görüşmemesi için ikna etmiş. Sonra da dışarı çıkıp padişaha:

       -"Valinin bir işi çıktı seninle görüşemeyecek." demiş.

       Padişah son derece öfkeli saraya dönmüş. Hemen o gün haber salıp vali ile yardımcısını huzuruna çağırmış. Vali ile vali yardımcısı saraya varıp padişahın huzuruna çıkmışlar. Vali yardımcısı padişahın huzurunda öylesine yerlere kadar eğilmiş ki uzun bir süre padişahın yüzünü görememiş. Ama vali daha kapıdan içeriye adımını atar atmaz padişahı tanımış, yaptığı hatayı anlayıp koşarak gidip padişahın elini öperek kendisini bağışlamasını dilemiş. Dalkavuk ancak o zaman başını kaldırıp padişahın yüzüne bakmış, yaptığı yanlışın farkına vararak padişahın ayaklarına kapanmış, kendisini affetmesi için yalvarmış. Ama padişah dalkavuğu affetmemiş işinden atmış. İyi kalpli  valiye de bir daha başkalarının sözleri ile değil kendi gözlemlerine dayanarak hareket etmesini, biri hakkında karar verirken de hiç olmazsa birkaç kişiden bilgi alıp öyle karar vermesini tembih etmiş. Vali, padişahın dediklerini o günden sonra aynen uygulayıp kent halkının yeniden sevgisini kazanmış.