Küçük Bir Ders

         Sevim’in başından çok ilginç bir olay geçmiş sevgili çocuklar. Sevim bu olaydan ders almasını bilmiş. Çünkü bir gün bana:

         -“Başımızdan geçen iyi veya kötü olaylardan ders almasını bilmeliyiz.” dedi ve bu olayı anlattı. Şimsi ben de size anlatacağım

         Efendiiiiim, Sevim’lerin cimri mi cimri bir komşuları varmış. Bir gün Sevim’in annesi kurabiye yaparken yumurta yetişmemiş. Bakkal da çok uzak olduğu için düşünmüş taşınmış o cimri komşudan ödünç olarak bir yumurta istemeye karar vermiş.

         Sevim’e:

         -“Git komşuya selâm söyle, bir yumurtaya çok acil ihtiyacım olduğunu, yarın bakkaldan alır almaz iade edeceğimi söyle.” demiş.

         Sevim de koşarak gidip komşuya annesinin söylediklerini aynen tekrarlayıp bir yumurta istemiş.

         Cimri komşu:

         -“Bizde de hiç yumurta kalmadı. Annene söyle kusura bakmasın. Olsaydı, inan ki verirdim.” demiş.

         Ama o sırada Sevim’in gözüne mutfakta bir sepetin içinde dizi dizi duran yumurtalar ilişmiş. Komşuyu utandırmamak için bir şey söylememiş, eve gelince annesine:

         -“Komşu yumurta olmadığını söyledi ama ben mutfakta bir sepet dolusu yumurta gördüm.” demiş.

         Annesi de:

         -“Sağolsun komşumuz biraz cimridir işte. Oysa bir yumurta verseydi ne olurdu ki sanki? Komşu komşuya daima yardım etmelidir. Yarın bakkaldan alıp hemen ödeyecektim. Ne ise kurabiyeyi yarın yaparım.” demiş.

         Sevim hem kurabiyenin yapılmayışına hem de komşunun bu davranışına giderek daha çok sinirlenmiş.  Bir süre intikam almak için plânlar yapıp durmuş. Sonunda bir yolunu bulup su içeceğini bahane ederek komşunun mutfağına girip oradaki sepetten bir yumurta alıp gizlice cebine yerleştirmiş.

         Çok iyi birşey yaptığını sanıp koşarak yumurtayı annesine götürmüş ve:

         -“Anneciğim, bir sürprizim var, görünce çok sevineceksin”.

         Annesi:

         -“Söyle bakalım ne imiş sürprizin?” diye sormuş.

         Sevim de cebinden yumurtayı çıkarıp:

         -“İşte anneciğim, o cimri komşu bize yumurtayı vermedi ama ben su içeceğimi söyleyip mutfağa girdim, gizlice bu yumurtayı alıp getirdim. Artık kurabiyeyi yapabilirsin değil mi?” demiş.

         Sevim, annesinin çok sevineceğini umarken o kaşlarını çatmış ve:

         -“Aman Allahım sen ne yapmışsın öyle? Çok çok ayıp etmişsin. Bu davranışın hiç te doğru bir davranış değil. Komşunun yumurtayı bize verip vermemesi, onun bileceği şey. Ama sen, başkasına ait bir şeyi ona sormadan gizlice alıp getirmen onun yaptığı hareketten daha da kötü. Bunu için şimdi hemen yumurtayı komşuya götürüp özür dileyerek geri vermelisin. Böylece de az önce komşuyu bize yumurta vermediği için nasıl cezalandırmaya kalktı isen, şimdi de kendini cezalandır bakalım.”

         Sevim, önce utandığı için yumurtayı geri götürmek istememiş, ama annesi ısrar edince çaresiz götürmüş. Komşuya:

         -“Teyzeciğim, haberiniz olmadan sizden bir yumurta aldım. Ama bunun ayıp olduğunu bilmiyordum. Beni bağışlayın. Bir daha kimsenin hiçbir şeyini sahibinden habersiz almayacağım.” demiş.

         Komşu:

         -“Bu olay yalnız sana değil, bana da ders oldu. Ben de bundan sonra komşularıma yardımcı olmaya çalışacağım.” deyip yumurtayı Sevim’e hediye etmiş.

         Bu olaydan, hem Sevim hem de cimri komşu ders almasını bilmişler. Hele Sevim, o gnden sonra sahibine sormadan kimsenin bir şeyini almamış.